உன் நிலமை நம்மை பிரித்ததோ
என் புலமை கெஞ்ச மறுத்ததோ
நிழலும் என்னை வெறுப்பதோ
இருளில் என்னை மறைத்ததோ...
நான் வாசிக்கும் கவிதையின் சொந்தக்காரி
என்னை நேசிக்க மறந்த விந்தைக்காரி
நீ சுவாசிக்கும் காற்றில் நான் பாதி
என்னை யாசிக்க வைத்தது ஏன் தோழி...
சின்ன உயிர் தாங்காது பெண்ணே
என்னை நீங்கி செல்லாதே கண்ணே
இறக்கை முறிந்த கிளியானேன் -உன்னை
மறக்க முயன்று பலியாவேன்...
No comments:
Post a Comment