உன் பார்வையில் இருந்து விலகும் வரை புவிஈர்ப்பு விசை அற்ற மாய உலகத்தில் அடைத்து விடுகிறாய்
உணர்ச்சியற்ற மரம்போல உனது
மூச்சுக்காற்றில் என் தலையை அசைத்து விடுகிறாய்
எனது அனுமதி இன்றி என் கண்கள் உன்னை பார்க்கின்றது
உன் அங்க அசைவுகள் தாங்காது உடலில் வேர்வை பூக்கின்றது
விலகும் போது வலியை நெஞ்சில் தூவுகிறாய்
விதையே இன்றி மரமாய் மனதில்
வாழுகின்றாய்
